Βυζαντινή Λάρισα

Η Λάρισα αποτέλεσε από την αρχαιότητα το μεγαλύτερο οικονομικό και θρησκευτικό κέντρο της Θεσσαλίας. Μάλιστα, επί Διοκλητιανού (284 – 305) χαρακτηρίστηκε ως πρωτεύουσα της Επαρχίας Θεσσαλίας, θέση που θα διατηρήσει και κατά τους επόμενους αιώνες. Το 1423 η Λάρισα καταλαμβάνεται από τους Οθωμανούς και μετατρέπεται σταδιακά σε μουσουλμανική πόλη.

Η έκταση της πόλης στα παλαιοχριστιανικά χρόνια ήταν η ίδια με αυτήν της κλασικής και ελληνιστικής περιόδου. Δύο παλαιοχριστιανικές βασιλικές και ίχνη τρίτης, τρίχωρη υδατοδεξαμενή, λουτρά και κοσμικά κτήρια με ψηφιδωτά δάπεδα συνθέτουν την εικόνα μιας ανθηρής και πολυάνθρωπης πόλης. Η έκτασή της μειώθηκε αισθητά με την κατασκευή νέας οχύρωσης από τον Ιουστινιανό, η οποία περιέβαλε το λόφο του Φρουρίου, όπου τοποθετείται η αρχαία και βυζαντινή ακρόπολη και μικρή έκταση στα νότιά του, μέχρι και τη σημερινή κεντρική πλατεία της πόλης.

Σε σωστικές ανασκαφές των τελευταίων χρόνων έχουν αποκαλυφθεί τμήματα της Ιουστινιάνειας οχύρωσης, καθώς και πλήθος κοσμικών και θρησκευτικών κτιρίων. 

Πληροφορίες για σημαντικά βυζαντινά μνημεία της Λάρισας μπορείτε να βρείτε παρακάτω: