Ο Τεκές Ντουρπαλί Σουλτάν στα Ασπρόγεια Φαρσάλων
Ο τεκές ανήκε στο τάγμα των Μπεκτασί δερβίσηδων, που από δογματική άποψη τοποθετείται ανάμεσα στα δύο μεγάλα ρεύματα του Ισλάμ, τους Σουνίτες και τους Σιίτες. Υπήρξε ιδιαίτερα γνωστός κατά τη μεταβυζαντινή περίοδο και εξακολούθησε και μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας στο ελληνικό κράτος (1881).
Ο τεκές αποτελείται από δύο ανεξάρτητα τμήματα εντός περιβόλων. Στα νότια εκτείνεται το κοιμητήριο και στα βόρεια τα υπόλοιπα κτήρια του συγκροτήματος. Στο κοιμητήριο (νότιος περίβολος) δεσπόζουν δύο μαυσωλεία (τουρμπέδες), που περιβάλλονται με τριάντα τρεις τάφους. Τα δύο μαυσωλεία επικοινωνούν με σύγχρονη τσιμεντένια κατασκευή, στην οποία επίσης περιλαμβάνονται δύο τάφοι. Αυτοί οι τελευταίοι καθώς και οι τάφοι των μαυσωλείων ανήκαν στους ηγουμένους της μονής (σεΐχηδες). Στο βόρειο περίβολο, τα κτήρια αναπτύσσονται γύρω από μια πλακόστρωτη αυλή. Στο βάθος της αυλής υψώνεται το μεϊντάν, δηλαδή ο χώρος που προοριζόταν για τις τελετές.
Από το συσχετισμό των μορφολογικών στοιχείων των μαυσωλείων, τον αριθμό των τάφων, καθώς και τις χρονολογίες στις σωζόμενες επιτύμβιες στήλες, προτείνεται η χρονολόγηση της ίδρυσης του τεκέ στο β΄ μισό του 18ου αιώνα.