Κεντρική Δεξαμενή Λάρισας (οδός Μανωλάκη)
Η δεξαμενή που ταυτίζεται με την κεντρική δεξαμενή της Λάρισας στα όψιμα ρωμαϊκά και πρώιμα βυζαντινά χρόνια (3ος - 5ος αιώνας μ.Χ.) βρίσκεται στο κέντρο της σύγχρονης πόλης, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο υπόγειο πολυκατοικίας επί της οδού Μανωλάκη 6. Πρόκειται για μεγάλη υπέργεια δεξαμενή, διαστάσεων 33Χ20 μ. και χωρητικότητας 2.350 κ.μ., περίπου. Το μέγεθός της και η χωρητικότητά της την κατατάσσουν ανάμεσα στα μεγάλα δημόσια κοινωφελή έργα που υλοποιήθηκαν στη Λάρισα κατά την όψιμη ρωμαϊκή περίοδο και συνέβαλαν αναμφίβολα στην ανάδειξή της σε πρωτεύουσα της Επαρχίας Θεσσαλίας στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (285-305).
Αποτελείται από τρεις καμαροσκεπείς ορθογώνιους χώρους, μέγιστου ύψους 6μ., που επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω στενών τοξωτών ανοιγμάτων. Πρόκειται για ιδιαίτερο οικοδόμημα που χαρακτηρίζεται από την τήρηση των αναλογιών και την επιμέλεια της κατασκευής. Οι ισχυροί τοίχοι του κτιρίου είναι κτισμένοι με αργολιθοδομή που ενισχύεται από ζώνες πλινθοδομής.
Στην πρόσοψη της δεξαμενής διαμορφωνόταν πολυτελές κρηναίο οικοδόμημα στο τύπου του νυμφαίου, με ορθογώνιες και ημικυκλικές κόγχες για την τοποθέτηση αγαλμάτων σχετικών με τα νερά και τη φύση. Η πρόσοψη της δεξαμενής και το νυμφαίο έφεραν επένδυση από μαρμάρινες πλάκες λευκού και πράσινου χρώματος, οι οποίες αποκολλήθηκαν επιμελώς μετά από την καταστροφή και εγκατάλειψη του κτιρίου.
Οι χώροι της δεξαμενής αποκαλύφθηκαν διαδοχικά κατά τις εκσκαφές θεμελίων για την ανέγερση οικοδομών, με αποτέλεσμα να μην έχουμε πλήρη και ολοκληρωμένη εικόνα του κτιρίου.
